Hiszpański jest super, ale zniechęcają mnie czasowniki nieregularne … Ja mam na to sposób!
Prędzej, czy później, w trakcie nauki każdego języka trafiamy na schody. Ja również miałam kilka razy problem z nauczeniem się pewnych zasad dotyczących języka polskiego. Mogą to być wyjątki, ortografia, gramatyka, czy właśnie… czasowniki nieregularne. Moi uczniowie często mówią mi, że to właśnie ten element języka hiszpańskiego sprawia im najwięcej trudności. Postanowiłam więc przygotować artykuł na bloga, w którym przedstawię Ci kilka „pro tipów”, dzięki którym lepiej zrozumiesz, opanujesz i zapamiętasz czasowniki nieregularne. No to do roboty!
Zacznijmy od początku – o co chodzi z czasownikami nieregularnymi?
Wszystkie osoby, które uczyły się angielskiego wiedzą, ile kłopotów potrafią zrobić czasowniki nieregularne. Wiem też, że niejedna osoba uczyła się ich na pamięć (zwłaszcza przed kartkówką w szkole…). Cóż, powiedzmy sobie wprost, że nauka czasowników nieregularnych w języku hiszpańskim to ciężka praca gdzie musisz je po prostu zapamiętać i znać. Są jednak lepsze sposoby na zrobienie tego niż wkuwanie ich na pamięć! Dobrym sposobem jest powtarzanie ćwiczeń koniugacyjnych. Co jeszcze powinieneś wiedzieć przed przystąpieniem do nauki?
Dobra wiadomość jest taka, że końcówki dla każdej grupy czasowników (3 grupy czasowników kończące się na AR, IR lub ER) nie zmieniają się nawet dla czasowników nieregularnych. To ważna informacja, która ułatwia naukę. O co więc chodzi z ich nieregularnością? Sęk w tym, że nieregularne czasowniki występują wtedy, gdy tzw. rdzeń czasownika jest modyfikowany w jednym czasie lub kilku, dla jednej osoby lub więcej.
Zapamiętaj!
Nieregularności w hiszpańskich czasownikach polegają na tym, że do zmian dochodzi wewnątrz samych czasowników. Niektóre litery zmieniają się w inne (są to tzw. oboczności).
Czym są te tajemnicze „dyftongi”?
Na Twojej twarzy również pojawiło się przerażenie, gdy usłyszałeś to przerażające, dziwnie brzmiące słowo? Bez obaw! Dyftongi to po prostu dwugłoski. Zjawisko to pojawia się w hiszpańskich czasownikach nieregularnych wtedy, kiedy dwie samogłoski są wymawiane jako jedna sylaba. To zmienia brzmienie czasownika, jednak warto zapamiętać, że ma zastosowanie tylko w czasach teraźniejszych (oznajmujący, podrzędny i rozkazujący).
Zapamiętaj, że istnieję dwie formy dyftongów, czyli dwugłosek:
- dyftong w „e”: staje się „ie”,
- dyftong w „o”: stają się „ue”.
Przykładowym użyciem, które dobrze nam to zobrazuje, jest czasownik pensar (myśleć). Odmieniamy go w następujący sposób:
- yo pienso,
- tu piensas,
- el/ella piensa,
- nosotros pensamos,
- vosotros pensáis,
- ellos/ellas piensan
Druga ważna sprawa – osłabienie czasownika
To druga ważna zasada, którą musisz znać, ucząc się hiszpańskich czasowników nieregularnych. Jest to podobne zjawisko do dyftongów, jednak występuje w czasie przeszłym w trzeciej osobie liczby pojedynczej i mnogiej, jak również w teraźniejszości. W tym przypadku „e” staje się „i”, kiedy to ostatnie jest akcentowane. Możemy zaobserwować to zjawisko w takich czasownikach, jak:
- repetir (powtarzać),
- elegir (wybierać),
- seguir (podążać, kontynuować)
- sentir (czuć),
- perseguir (gonić),
- servir (służyć),
- vestirse (ubierać się).
Co mogę Ci poradzić, aby się tego nauczyć? Po prostu zapoznaj się z tabelami koniugacyjnymi. Zamiana „e” na „i” może na początku wydawać się trudna, ale z czasem będziesz robić to intuicyjnie. Ważne jest jednak regularne wykonywanie ćwiczeń.
Kilka rad, jak uczyć się hiszpańskich czasowników nieregularnych
Nie ma innej drogi na nauczenie się hiszpańskich czasowników nieregularnych niż… sama nauka. Nie przeskoczysz tego – po prostu musisz jak najczęściej wykonywać ćwiczenia i używać poszczególnych odmian w praktyce. Mam dla Ciebie jednak kilka przydatnych porad, które zdecydowanie ułatwią naukę, czyniąc ją mniej żmudną! Oto one:
- Opracuj małą listę najważniejszych czasowników i naucz się ich w pierwszej kolejności. Nie ma sensu uczyć się wszystkiego naraz, zwłaszcza że wszystkich czasowników i tak nie będziesz używać na co dzień. Zbyt wiele nauki naraz może Cię tylko przeciążyć i sprawić, że wszystko Ci się pomiesza.
- Jak najczęściej testuj swoją wiedzę, np. w formie testów online. Da Ci to wymierną odpowiedź na to, na jakim poziomie aktualnie jesteś i do nauki których czasowników powinieneś wrócić.
- Podziel czasowniki na 3 grupy kończące się na: „ar”, „er” i „ir”. Dzięki temu lepiej będziesz je ze sobą kojarzyć.
- Przygotuj listę czasowników, które nie pasują do żadnego wzorca i są nieregularne w każdym czasie (docelowo najtrudniejsze): ir, decir, haber, oír, poder, ser, tener, venir, querer.
Doskonale wiem, że lista czasowników nieregularnych w języku hiszpańskich może na początku wydawać się długa. Jednak absolutnie nie powinieneś się demotywować! Najważniejsze jest zrozumienie dyftongów, przygotowanie listy najtrudniejszych czasowników i dobre opanowanie tych, które używa się najczęściej. Powodzenia!
